[135]. הִרְגוּנִי הָרוֹג

232 10 ثُمَّإِنـّي صِرْتُطِفْـلًا في حُجورِالمُرْضِعَاتِ וְאָז הָפַכְתִּי לְתִינוֹק בְּחֵיק מְנִיקוֹת 11 سَاكِنـَاًفي لَحْدِقَبْــرٍ في أَراضٍسَبِخـَاَتِ חַי בְּגֻמְחַת קֶבֶר בַּאֲדָמוֹת מְלוּחוֹת 12 وَلَدَتْأُمّــي أَبَاهـَاَ إِنَّذا مِنْعَجَبـَاَتـِي אִמִּי יָלְדָה אָבִיהָ זוֹ אַחַת מִנִּפְלְאוֹתַי 13 فَبَناتـِــي - بَعْـدَأنْكـُنَّ بَنَاتِـي - أَخَواتــــِي וְאָז בְּנוֹתַי, לְאַחַר שֶׁהָיוּ בְּנוֹתַי, הָיוּאַחְיוֹתַי 14 لَيْسَمِنْفِعْلِ زَمَـَانٍ لا، ولا فِعْلِالزُّنـَاةِ * * * לֹא מַעֲשֶׂה שֶׁל זְמַן לֹא, אַף לֹא מַעֲשֵׂה נִאוּף 15 فاجْمَعِالأَجْزاءَجَمْعًا مِنْجُسُـومٍنَيِّــرَاتِ צָרֵף חֲלָקַי יַחְדָּו מִגּוּפִים מְאִירִים 16 مِنْهَـواءٍثُمَّنَـَارٍ ثُمَّمِنْمَاءٍفـِــُرَاتِ מֵאֲוִיר וְאֵשׁ מִמַּיִם זַכִּים 17 فازْرَعِالكُلَّبأرْضٍ تـُرْبُهَا تُـرْبُمَـوَاتِ טַע כֻּלָּם בְּקַרְקַע שֶׁאַדְמָתָהּבּוּר 18 وَتَعَاهَـدْهَا بِسَــقْيٍ مِنْكُـؤُوسٍدَائِـراتِ וּדְאַג לְהַשְׁקוֹתָם מִגְּבִיעִים הָעוֹבְרִים מִיָּד לְיָד 19 مِنْجَـوار ٍسَاقِيـَاتٍ وَسَـواقٍجارِيـَاتِ מֵעֲלָמוֹת מוֹזְגוֹת וּ...  אל הספר
אדרא - בית להוצאת ספרים אקדמיים