|
|
עמוד:14
געשטאנען אומבּאוועגט און האָט זיך מיט קאָפּ צוגעהערט, מאכט א טריט צום טיש, קוקט אויפן משולח, נאָכדעם אויפן ערשטן בּטלן . מיט א ווייטן פארטראכטן קול ) וואו איז ער ? ( דער משולח שטעלט אָפּ זיין גליק אויף חנן׳ען און לאָזט די גאנצע צייט פון אים ניט אראָפּ די אויגן ) 1 טער בּטלן : ( פארוואונדערט ) ווער ? חנן : דער בּעל שם . 1 טער בּטלן : וואו זאָל ער זיין ! בּיי מיר אין שטעטל, אויבּ ער לעבּט נאָך . חנן : ווייט פונדאַנען ? 1 טער בּטלן : דאָס שטעטל ? ווייט ! אַ מהלך רב ! אין טיף פּאָלעסיע ! חנן : וויפיל גאַנג ? 1 טער בּטלן : גאַנג וויפיל ? אַ גוטן חודש, אויבּ ניט מער . . . ( פּויזע ) אַנטקעגן וואָס פרעגסטו דאָס ? ווילסט אפשר גיין צו אים ? ( חנן שווייגט ) דאָס שטעטל רופט זיך קראַסנע . דער בּעל שם הייסט ר׳ אלחנן . חנן : ( פארוואונדערט, פאר זיך ) אלחנן ? אל חנן ? . . . גאָט פון חנן ? . . . 1 טער בּטלן : ( צו די בּטלנים ) איך זאָג אַייך, דאָס איז אַ בּעל מופת ! ער האָט געפּרובט אין מיטן העלן טאָג מיט אַ שם . . . 2 טער בּטלן : ( שלאָגט אים איבּער ) זאָל זיין גענוג צו ריידן וועגן אַזעלכע זאַכן צו דער נאַכט ! בּפרט נאָך אין אַמקום קדוש . מ׳קען זיך חס ושלום אומגערן אַרויסכאַפּן מיט אַ שם, מיט אַ צרוף און עס וועט געשעהן אַן אומגליק . . . שוין געווען, רחמנא לצלן, אַזעלכע סבּות . חנן גייט לאנגזאם ארויס . אלע קוקן אים נאָך ( פויזע ) . דער משולח : ווער איז דער בּחור ? 1 טער בּטלן : אַ בּחור, אַ ישיבה בּחור . ( מאיר מאכט צו די טירלעך פון בימה און גייט צו צום טיש ) . 2 טער בּטלן : אַ טייערע כלי, אַן עלוי ! 3 טער בּטלן : אַן אייזערנער קאָפּ ! פינף הונדערט בּלאַט גמרא אויסווייניג אויפן פינגער ! דער משולח : פונוואַנען איז ער ? מאיר : ער איז ערגיץ פון דער ליטע ! צ וויש ן צ וויי ווע ל ט ן אַ ד ר א מ א ט ישׁ ע ל ע ג ע נד ע א ין פ יר א ק ט ן 14 א ב יב 9 1 0 2 ה ת ש ע ”ט | גיל יון 3 1 ( 5 8 2 )
|
|